ارزیابی روند نابرابری در هزینه های تغذیه ای (کالاهای خوراکی) استان کرمان و مقایسه با شاخص های متناسب در سطح ملی: ۱۳۸۴-۱۳۶۸

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت درآمد به عنوان یک تعیین کننده اجتماعی سلامت و نقش نابرابری در هزینه های کالاهای خوراکی بر سلامتی افراد و جامعه، این مطالعه با هدف بررسی تغییرات نابرابری در هزینه های کالاهای خوراکی استان کرمان در طی سال های 1384-1368 به تفکیک مناطق شهری و روستایی و مقایسه روند این نابرابری با مقادیر متناسب در سطح کشوری طراحی شده است.   مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی، با استفاده از آمار هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران به اندازه گیری شاخص های نابرابری در هزینه های خوراکی (با استفاده از دو سنجه ضریب جینی و تایل ) در مناطق شهری و روستایی استان کرمان پرداخته و روند آن ها با شاخص های متناسب در سطح ملی مقایسه گردیده است. از آزمون برابری میانگین های دو جامعه و آزمون t برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد.   یافته ها: میزان نابرابری در هزینه های خوراکی در بین خانوارهای شهری و روستایی استان کرمان طی دوره مورد بررسی یکسان بود (برای ضریب جینی 5/0= p و برای شاخص تایل 1= p )، تفاوت معنی داری بین توزیع هزینه های خوراکی در مناطق شهری استان کرمان با مناطق شهری کشور وجود نداشت و در مقایسه توزیع این هزینه ها بین مناطق روستایی استان با مناطق روستایی کشور تنها تفاوت معنی دار برای شاخص نابرابری تایل به دست آمد (04/0 = p ).   نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن شاخص ها در بعضی سال ها و نوسانات زیاد شاخص های نابرابری در هزینه های خوراکی مناطق شهری و روستایی استان کرمان، بایستی بهبود تغذیه و در نتیجه، سلامتی افراد و کاهش نابرابری ها در هزینه های تغذیه ای بین گروه های فقیر و غنی به یکی از مهم ترین دغدغه های دولت و سیاست گذاران استان تبدیل شود.   واژه های کلیدی: ضریب جینی ، شاخص تایل، نابرابری، هزینه های خوراکی